یکی از فانتزی های اکثر ما این هست که شب به آسمون خیره بشیم و ماه و ستاره ها رو ببینیم و تو همین لحظه یه ستاره دنباله دار بیاد و بره ( و مثل فیلم ها آرزو کنیم). و بعد از دیدن این صحنه هزار تا سوال تو ذهنمون شکل میگیره ! بیایم برای پیدا کردن جواب برای سوال هایی که داریم تجسم کنیم که سوارِ فضاپیما هستیم و از عوارضی زمین رد میشیم و در حالی که هنوز ده ها میلیارد کیلومتر فاصله داریم ، خورشید پر نور تر از هرستاره دیگه ای به چشم دیده میشه . آخر سر به فاصله ای می رسیم که زمین رو مثل چشمه نور ضعیف می بینیم . اگه یکم هم صبر کنیم میبینیم که ...
برای خوندن ادامه این مقاله ارسالی توسط خانم کژال قیصریان ، دانشجوی مقطع کارشناسی رشته فیزیک دانشگاه شهید مدنی آذربایجان ، روی واژه مقاله کلیک کن 
